Paseos

El otoño amaneció tardío y confuso entre la niebla y, haciendo caso omiso a las tendencias y los pronósticos, se vistió con un día de verano. Lució caluroso sol a juego de cielo azul y brisa fresca. Era lunes y salimos a pasear con el silencio del medio día.

Ya ha pasado un mes y Marco estará de vuelta pronto. Hemos viajado a capital y hemos vuelto a nuestro lugar. Hemos crecido estando solas y acompañadas. Son importantes los paseos de reflexión al final de cada viaje, de cada etapa, al regreso de una aventura… ayudan a volver a ubicarse y a comprender qué se necesita y cómo sigue el camino, cuales son los aciertos y cuales los errores.

Gaur horrelako paseoa egin dogu. Garrantzi handiko hilabetea joan egin da gaur. Sophia Lur oinak ebatu eta ahoan sartzen ditu Buenos Airesetik bueltatu ginanetik, buelta ematen du bere kabuz eta atzo, Puelo Lakua testigu izanda bakarrik jesarrita egon zen kasi minutu batez. Kristolako kontzentrazioa eta indarra egin behar izan zuen eta, flan antzera kamara geldoan eskumarantza desegin zanean oihu egin zuen  betetasun doinuagaz. Buruarekin topo egin zuen are gordinaren gainean. Sophiak ez zuen negarrik egin ohiu baizik. Amorrua ematen zion bera bakarrik altzatu ezin izana.

Guzti hau gertatzen zen bitartean ez ginen bakarrik. Norbait berezia egon da gu bizitatzen egun hauetan. Kasualitatezko bisita izan bada ere kausalitatean sinisten dugu etxe honetan. Etxeko usaia zeukan bisita eta nere nebaren presentzia nabaria ekarri zuen bere motxila eta mendiko botekin. Elkarrizketa politak, mendian paseoak eta Sophiak jaso ahal zuen oparirik ederrena: herriko abestiak eta fanfarria txistu haizelarian. Euskara eta geure kultura. Ni ez naizen norbaitek euskaraz egin behar dio alabari benetazko hizkuntza eta herria garela jakin dezan eta ez amak asmatutako kode sekretua. Precisamos de alguem que fale português com a nossa filha pra ela perceber que o bacalhau é a comida nacional e que o fado é muito mais do que um canto à saudade, é a historia oral dum pais.

Al final del paseo, Sophia venía dormida entre mis brazos. Caminaba con cuidado mirando al suelo y ahí he descubierto que pese a su ausencia él había quedado dentro de esta tierra.